Altijd ergens oorlog 2

April 1916. Marie woont met Germaine en moeder bij tante en neef Emile in de Diksmuidsesteenweg. Dankzij een brief van vader weten ze dat hij in Nederland verblijft waar hij herstelt van een tyfusbesmetting. De oorlog breekt nu pas echt goed los. De Duitsers gaan steeds drastischer te werk. De stad kreunt onder de bezetting. Elke dag komt het front een beetje dichterbij. De burgerbevolking lijkt een speelbal in de handen van de Duitsers en de Engelsen die elkaar onafgebroken met zwaar geschut bestoken. En dan uiteindelijk, komt het einde van de oorlog in zicht. Maar de bezetter geeft zich niet zomaar gewonnen…