Deze zomer zou vijf procent van de verkochte boeken een e-book zijn geweest, zo meldt mijn krant. Enige tijd geleden wist men trouwens in diezelfde krant te vertellen dat in Amerika de verkoop van digitale literatuur op de terugweg is. Het loopt duidelijk niet zo’n vaart zoals sommigen hadden verwacht. Wat ik er bijna twee jaar geleden over schreef boet vermoedelijk niks aan actualiteit in.
De warme versus de koude boekhandelaar.
Dagdagelijks zowel professioneel als recreatief tussen boeken bewegen is ongetwijfeld ‘a way of life’. Vakkennis en een niet in te tomen liefde voor het boek maken dat je bij elke trend in de sector vinger aan de pols wil houden. Net daarom schafte ik me vorig jaar een e-reader aan. Niet zonder slag of stoot, wegens enkele doordeweekse softwaretroubles, slaagde ik er in kabelsgewijs twee boeken te downloaden. Gelukkig wist ik doelbewust wat ik wou. Zomaar shoppen in de wereldwijde webwinkel is immers hulpeloos verzuipen in een eindeloos en monotoon aanbod. Elk prentje lijkt wel een bestseller. Boekhandelaar noch winkelinrichting namen me bij de hand om mijn keuze te bepalen. Het lezen op zich was een heerlijke, gebruiksgemakkelijke ervaring. Klikkend bladzijden draaien, het had iets. Voor een grijzende quasi-vijftiger wenkt een futuristische toets. Ongetwijfeld zal ik bij de eerstvolgende reis mijn valies gewichtloos met een halve boekenkast vullen. Steriele megabytes op een ééntegelcomputer. Da’s dus de koude boekhandelaar. Intussen ligt het toestel al maanden bestoffend te demoderen in mijn commodekast. Ik laat me immers bij voorkeur leiden door de warme boekhandelaar. Stapels tastbare boeken in die kleine boekentempel nodigen me knipogend uit doorbladerd te worden. Nauwelijks gedroogde inkt maakt dat je nieuwe boeken snuift, als ware het een verleidelijk parfum. Tafels torentjes boeken smeken om mijn nieuwsgierigheid. Ik laat me er onomwonden zonder de minste tegenstand door verleiden. Tastend, openklappend, bladerend, terugleggend, opnieuw proberend, proevend-lezend slaag ik er in dat ene boek mee te grissen waarin ik mezelf de komende tijd hoop te verliezen. En, als ik het al even niet weet, dan is er die warme boekhandelaar die me passioneel wil helpen de juiste keuze te maken. Misschien kent hij mij en wijst mij met de vingerknip het boek van mijn smaak aan. Misschien kent hij mij niet en toetst subtiel mijn literatuurfeeling af. Of er is die zielsgenoot-klant die net op dat moment in de boekhandel is en zijn leeservaring gretig met me wil delen. En is die boekwinkel net niet die zeldzame atmosfeer waar de klok even ophoudt te tikken en je, relax, subtiel laveert tussen verhalen en massieve kennis, in bladzijden gemeten. Net zoals de warme bakker niet ophield te bestaan bij het opduiken van de koude bakker, voltrekt zich een zelfde scenario bij de boekhandelaar. Keuze tussen koud en warm zal finaal onbeïnvloedbaar door de consument worden gemaakt. Gelukkig blijft één ding essentieel: de liefde voor het geschreven verhaal.