Wanneer je theatermensen dartel op scène ziet flaneren lijkt het of hun act zich routineus ontvouwt. De natuurlijke souplesse zoals het publiek die ervaart, vergt echter een haast onmenselijke veelzijdigheid. Tijdig opkomen, de juiste plaats in de volgspot innemen, de tekst perfect kennen en met de juiste emotie brengen, tezelfdertijd de lichaamstaal niet uit het oog verliezen en als het even kan ook nog inspelen op toevalligheden. Elke vezel van lichaam en geest gaat op in hun rol. Ik heb er een bijzondere waardering voor. Misschien komt het omdat ik nauwelijks opgehoopt kan functioneren. Gelijktijdig telefoneren en iets noteren lukt nog net.
Ook fictieauteurs banen zich een weg tussen duizend-en-een impulsen. Al staat de nervositeit van de bühne in schril contrast met de rust van de schrijfkamer, toch gaat de vergelijking op. De verhaallijn opbouwen, personages karakteriseren, intriges bedenken en bij dit alles zorgen dat elk woord en elk leesteken op de juiste plaats belandt. De spelduivel die na elke zin om de hoek loert, maakt het extra spannend.
Zelden viel dit alles me zo op als bij het lezen van het manuscript Verliefd op de leraar van Gert Boullart. Niet toevallig is de auteur ook professioneel theaterman. Het voelt aan alsof zijn romanfiguren de strenge auditie van het bijhorende toneelstuk doorstaan hebben. Ze worden niet alleen fysisch met zorg getypeerd, ook de manier waarop hun persoonlijkheid vorm krijgt in verhaal en dialogen geeft dit boek een bijzondere kracht. Schrijvers zijn veelal fijnmazige waarnemers: ze absorberen de werkelijkheid en duiken ermee onder in de fantasie. Je mag er Gert schaamteloos van verdenken. Niet met voorbedachten rade: eerst was er het toneelstuk, de jongerenroman volgde later. Onbewust. Het samenspel van beiden is een voltooide symfonie.
Tot zover is het schrijven van een roman vakkennis – metier. Al wat rest is passie. En die is onontbeerlijk. De titel van dit boek kan een slappe leerkracht-leerlingsoap laten vermoeden. We hielden vast aan Verliefd op de leraar omwille van de eenvoud en het herkenbare. Uit studies van KU Leuven blijkt dat zo’n 64% van alle studenten ooit met dit gevoel dweepte. Romantiek kent hier vanzelfsprekend een glansrol. Schuld en vertwijfeling anticiperen daarop en maken alles levensecht. Emotie vormt de toegevoegde waarde van de beleving. Het is Gerts verdienste dat hij die ongedwongen tussen de regels laat meevloeien. Alleen een auteur die passioneel met zijn tekst omgaat is daartoe in staat.
Bij Bibliodroom weten we langer dan vandaag dat een boek dat deel uitmaakt van een groter geheel de lezer des te sterker raakt. Het is de verdienste van auteurs die uit de boekenkast durven komen. Vrijwel altijd is dit gelieerd aan ons atypische concept. Ook bij fictieprojecten koesteren we activiteiten die voor een verrassende extensie zorgen. Eén ding is zeker: of je kiest voor het geschreven dan wel het vertolkte verhaal, Gert Boullart zal verrassen.
